In mijn vorige bericht vertelde ik wat er zoal moet gebeuren om naar de werf te gaan voor onderhoud van je stalen woonark. In dit bericht lees en zie je hoe het er op de .werf van gebr( nu dus vader en zoon Jan en Willem).Bennik te Westervoort aan toe gaat.
Laten we beginnen met een kort filmpje.
Laten we beginnen met een kort filmpje.
(op de aftiteling staat Joe dit moet natuurlijk Joep zijn, een foutje in de software denk ik)
We zijn inmiddels al twee keer naar de werf geweest en ik begrijp niet goed waarom veel woonarkbewoners er zo tegenop zien.
Oké het kost tijd en geld maar als je het een beetje goed aanpakt ben je hooguit een ruime week weg, en de kosten gespreid over vijf jaar vallen ook wel weer mee.
Die trouwens wel hoger kunnen uitvallen als je langer dan vijf jaar in het water blijft liggen.
In "Naar de werf 1" had ik al verteld dat we voor de eerste keer in mei naar de werf gingen.
Mei is vaak een mooie maand, het voorjaar is doorgebroken, de dagen zijn langer, en belangrijk voor ons, de waterstand is vaak precies goed.
Te lage of te hoge waterstanden betekenen, niet uit de krib kunnen of zelfs niet op de werf komen, door te weinig water of te veel water (lees stroming).
Wij hebben tot nu toe vreselijk veel geluk met het weer gehad dat maakt het alsof je een weekje gaat kamperen in je eigen huis, en ik ben niet echt zo'n kampeerder, maar als het weer meezit en ik kan in mijn eigen bed slapen, aan mijn eigen tafel eten, en dan ook nog wat aan het onderhoud van de woonark doen, perfect!
Eenmaal op de werf zijn wij niet aangesloten op nutsvoorzieningen, dus geen water en gas en geen internet of vaste telefoon. Elektriciteit kan je natuurlijk gewoon aansluiten m.b.v. een koppelstuk met aan de ene kant een 5-polige stekker en aan de andere kant een gewone 3-polige 230v.stekker, waar dan weer een verlengsnoer aangesloten kan worden.
De werf in Westervoort beschikt over een redelijk badhuis, in ieder geval goed genoeg voor een week.
Het werk aan de woonark begint met het schoonspuiten van de aangegroeide kokkels.
Met een langere brug die wat hoger op de oevertrap ligt, kunnen wij langer wachten met verhalen.
Omdat onze woonark aan het eind van de krib ligt hebben wij weinig of geen last van deining die voorbij varende schepen veroorzaken.
Woonarken die meer naar het begin van de krib liggen hebben meer last van deining en liggen aan spudpalen.
Dit zijn stalen buizen die verticaal aan de zijkanten van de woonark in de rivierbodem geheid zijn waarlangs de woonark d.m.v. kragen, afhankelijk van de waterstand, omhoog of omlaag glijdt.
Je kan en hoeft dan je woonark niet meer te verhalen bij veranderende waterstanden.
De woonark moet dan wel een loopbrug hebben die vast ligt op het hoogste punt van de oever zodat deze ook bij hoge waterstanden niet onder water komt te staan.
Zoals wij gehoopt hadden lagen we na ruim een week weer met onze woonark aan het Onderlangs op de NederRijn.
Het is altijd een prettig gevoel om te weten in welke staat je woonark verkeerd zodat je weer onbezorgd vijf jaar in het water kan liggen.
Oké het kost tijd en geld maar als je het een beetje goed aanpakt ben je hooguit een ruime week weg, en de kosten gespreid over vijf jaar vallen ook wel weer mee.
Die trouwens wel hoger kunnen uitvallen als je langer dan vijf jaar in het water blijft liggen.
In "Naar de werf 1" had ik al verteld dat we voor de eerste keer in mei naar de werf gingen.
Mei is vaak een mooie maand, het voorjaar is doorgebroken, de dagen zijn langer, en belangrijk voor ons, de waterstand is vaak precies goed.
Te lage of te hoge waterstanden betekenen, niet uit de krib kunnen of zelfs niet op de werf komen, door te weinig water of te veel water (lees stroming).
de waterstand is precies goed
Eenmaal op de werf zijn wij niet aangesloten op nutsvoorzieningen, dus geen water en gas en geen internet of vaste telefoon. Elektriciteit kan je natuurlijk gewoon aansluiten m.b.v. een koppelstuk met aan de ene kant een 5-polige stekker en aan de andere kant een gewone 3-polige 230v.stekker, waar dan weer een verlengsnoer aangesloten kan worden.
De werf in Westervoort beschikt over een redelijk badhuis, in ieder geval goed genoeg voor een week.
Het werk aan de woonark begint met het schoonspuiten van de aangegroeide kokkels.
aangegroeide kokkels
Daarna wordt de ark doorgemeten, zo kunnen zwakke plekken waar het staal te dun wordt opgezocht worden. Deze plekken worden dan gedubbeld d.w.z. er wordt een staalplaat overheen gelast.
Tijdens het doormeten wordt de ark gecontroleerd op putcorrosie, dit zijn plekken waar ouder staal meer koolstof bevat en vatbaarder is voor roestvorming (corrosie), waardoor putten in het staal ontstaan.
Tijdens het doormeten wordt de ark gecontroleerd op putcorrosie, dit zijn plekken waar ouder staal meer koolstof bevat en vatbaarder is voor roestvorming (corrosie), waardoor putten in het staal ontstaan.
Deze putten worden handmatig!, weer volgelast. Dat is niet makkelijk en vereist vakmanschap.
Er worden eventueel nieuwe anodes geplaatst.http://www.vaartips.nl/tipa.htm
Als dan alle reparaties voltooid zijn wordt de woonark in een teervervanger gezet tot de waterlijn en alles wat dus boven de waterlijn zit moeten we zelf doen.
Er worden eventueel nieuwe anodes geplaatst.http://www.vaartips.nl/tipa.htm
Als dan alle reparaties voltooid zijn wordt de woonark in een teervervanger gezet tot de waterlijn en alles wat dus boven de waterlijn zit moeten we zelf doen.
zwakke plekken worden "gedubbeld"
De afgelopen keer dat we naar de werf gingen, hadden we besloten ook een nieuwe loopbrug te laten maken voor onze woonark aan het Onderlangs op de Neder-Rijn, de oude loopbrug was te erg verroest dat repareren geen optie meer was.
Nu de ark op de werf lag, was dit een goed moment de oude loopbrug te verwijderen en de nieuwe te installeren. Een metertje langer als de vorige en wat steviger.
Nu de ark op de werf lag, was dit een goed moment de oude loopbrug te verwijderen en de nieuwe te installeren. Een metertje langer als de vorige en wat steviger.
een nieuwe loopbrug
Zoals ik in Naar de werf (1) vertelde zitten wij aan afhouders en moeten wij dus als het hoogwater wordt de woonark verhalen.Met een langere brug die wat hoger op de oevertrap ligt, kunnen wij langer wachten met verhalen.
Omdat onze woonark aan het eind van de krib ligt hebben wij weinig of geen last van deining die voorbij varende schepen veroorzaken.
Woonarken die meer naar het begin van de krib liggen hebben meer last van deining en liggen aan spudpalen.
Dit zijn stalen buizen die verticaal aan de zijkanten van de woonark in de rivierbodem geheid zijn waarlangs de woonark d.m.v. kragen, afhankelijk van de waterstand, omhoog of omlaag glijdt.
Je kan en hoeft dan je woonark niet meer te verhalen bij veranderende waterstanden.
De woonark moet dan wel een loopbrug hebben die vast ligt op het hoogste punt van de oever zodat deze ook bij hoge waterstanden niet onder water komt te staan.
Zoals wij gehoopt hadden lagen we na ruim een week weer met onze woonark aan het Onderlangs op de NederRijn.
Het is altijd een prettig gevoel om te weten in welke staat je woonark verkeerd zodat je weer onbezorgd vijf jaar in het water kan liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten