Naar de Werf.(1)

Een woonark met een stalen bak moet periodiek voor onderhoud naar de werf, in dit blog ga ik vertellen wat daar zoal bij komt kijken.

Voor niet arkbewoners;  tegenwoordig worden arken niet meer van staal gebouwd maar met een drijflichaam (ik noem het bak) van beton, waar  je  niet mee naar de werf hoeft om te controleren hoe het met je stalen bak gesteld is.

Hier aan het Onderlangs liggen nog behoorlijk veel oudere arken die om de zoveel jaar naar de werf moeten.

Veel arkbewoners hebben er een hekel aan. Het kost: tijd, geld, behoorlijk wat organisatie en geeft ongemak.

Als landrotten zagen wij er dus als een berg tegenop, maar te lang uitstellen kan je onaangename verrassingen bezorgen. Ik besloot dan ook ruim voordat het zover was (december) een afspraak op de werf te maken.  Mei leek me een goede tijd.

Oké de eerste aanzet om naar de werf te gaan was gedaan, nu had ik nog tijd genoeg om te gaan informeren bij andere ervaren arkbewoners wat er nou werkelijk bij komt kijken, wie had ik erbij nodig hoe ging het allemaal gebeuren, wat kon ik zelf doen.

De dichtstbijzijnde werf hier in de buurt van het Onderlangs, waar de meeste arken hun onderhoud laten doen, zijn Gebr. H. Bennik, Veerweg 27, in  Westervoort nu trouwens geen gebroeders meer maar vader en zoon Bennik.

Westervoort ligt aan de IJssel. Het was dus allereerst van belang om een sleepboot te vinden die onze ark van het Onderlangs aan de Neder-Rijn naar de werf aan de IJssel kan slepen. Dit bleek nog niet zo gemakkelijk, er is namelijk maar één sleepboot in de buurt die daarvoor in aanmerking kwam, Liberté van, jawel ook, vader en zoon Stegers  en die moet maar net in de buurt van Arnhem zijn als wij in mei naar de werf wilden. Ik besloot dus ook hier snel werk van te maken, maar het bleef toch afwachtten omdat de slepers van de Liberté niet zover vooruit konden plannen. Ik was gewaarschuwd.

Ik was gewaarschuwd!

  

Begin mei 2003 was het zover, dachten wij, ik had de sleper gebeld en we zouden op een vrijdagmiddag opgehaald en naar Westervoort gesleept worden. Helaas kregen we rond 18.00 uur te horen dat de sleper nog in Rotterdam zat en pas het volgende weekeinde weer in Arnhem zou zijn. Alles moest dus weer vastgekoppeld worden, om een week later weer opnieuw losgekoppeld te worden.

Onze held, Arthur, te water!

We hadden gelukkig een aantal mensen van het Onderlangs bereidt gevonden om ons een handje te helpen, de inzet van deze mensen was geweldig met als hoogtepunt dat Arthur zelfs met kleren aan in het water stond om de afhouders van de ark los te maken.

Afhouders zijn grote stalen pijpen die de ark, het woord zegt het al, van de oever afhouden.

Behalve de afhouders moet de hele ark afgekoppeld worden, dat betekend elektra, gas, telefoon, staalkabels en de loopbrug.
Aangezien wij in de hoek van de krib liggen (lees Inburgeren op het Onderlangs (2) van dit blog) moet onze ark eerst uit de krib gesleept worden om daar door de Liberté opgepikt te kunnen worden. Dankzij de gezamenlijke inspanning van de buurtbewoners van het Onderlangs lukt dit zeer goed en de reis achter de sleepboot Liberté naar de werf aan de IJssel was begonnen.

Dankzij gezamenlijke inspanning van Onderlangs bewoners.

Het is ongelooflijk spannend als je met je hele hebben en houden over een rivier wordt voortgetrokken door een sleepboot, zeker als je een onervaren woonark bewoner van het Onderlangs aan de Neder-Rijn bent.

We varen de krib uit.

De werf is in zicht

wordt vervolgd